Don't Scream when I Thrust you - Don't Scream when I Thrust you นิยาย Don't Scream when I Thrust you : Dek-D.com - Writer

    Don't Scream when I Thrust you

    ขอแก้ไขใหม่นะ NC+.....(บวกเดียวก็พอ) ขอเตือนก่อนนะคะว่าวาย....คู่นึงอาจจะหลายรอบเลยก็ได้ ขอบอกก่อนนะคะว่า ตอนเดียว ยาวจบ....ไม่มีหลายตอน (เผอิญไรเตอร์คิดชื่อเเต่ละตอนไม่ออกก็เลย....)

    ผู้เข้าชมรวม

    553

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    553

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  24 ส.ค. 53 / 06:54 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    ช่วงปิดเเทอมของเซย์งาคุ...........วันนี่้เทะสึกะจะกลับมาจากเยอรมันแล้ว....แต่....กลับไม่มีใครคนไหนบอกฟูจิเลยสักคน....
    ฟูจิไม่รู้ว่าเทะสึกะจะกลับมาจากเยอรมันวันนี้......แล้วแถมยังโดนพวกตัวจริงแกล้งอีกแน่ะ.......

    งานฉลองถูกจัดขึ้นที่ห้องชมรมจะเซอร์ไพรส์ฟูจิกับเทะสึกะขนาดไหน....แต่....เอ๊ะ!!!!!  อะไรนะ....


    ไม่ใช่แค่นั้นเรอะ!!~!!.....ยังเป็นงานแต่งงานไปในตัวอีก!!.....ตายแล้ว...

    เทะสึกะกับฟูจิจะล้มเลิกงานแต่งที่เจ้าตัวยุ่งตัวแสบจัดยังไงเมื่อ.....ฟูจิกลัวท้อง.....

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ....ปิดเทอมวันหนึ่ง....เวลา 05:00  (เช้าไปป่ะวะ)

      "เฮ้!~.....เร็วๆหน่อย....."

      เสียงรองกัปตันของทีมเทนนิสชื่อดัง เอ่ยเรียกให้อีก5คนที่เหลือนำกล่องขนาดต่างๆลงจากรถตู้

      ....ห้องชมรม...

      "อึ๊บ.....หมดแล้วนะ เมี๊ยว  หนักชะมัด"
      "เอาน่าเอจิ ช่วยๆกันหน่อย วันนี้เทะสึกะจะถึงประมาณทุ่มครึ่งนะ  เร่งมือกันหน่อยล่ะ!"
      "โอ๊ท!!..."  คนที่เหลือรับคำก่อนจะเริ่มลงมือแกะกล่องกระดาษออกทีละกล่องจนหมดทุกกล่อง

      "เออ จริงสิ....ฟูจิไม่รู็้เรื่องนี้ใช่มั๊ย?"

      เมื่อโออิชิเอ่ยคำนี้ ทุกคนต่างก็พร้อมใจกันส่ายหน้าไปมาทันที
      "ขืนบอกไป ฉันก็โดนนายฆ่าตายพอดีล่ะ"
      เอจิหันไปบอกกับคู่หูซึ่งเป็นคนบอกพวกเขาเองว่าให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ  ห้ามบอกฟูจิเด็ดขาด!!...

      .
      .
      .

      .
      .
      เวลาผ่านล่วงไปจนกระทั่งเกือบเที่ยง งานที่ออกมาก็ไปได้เกือบครึ่งทางแล้ว

      "โอ๊ย!...เหนื่อย"

      โมโมชิโระเอ่ยพลางเทขวดน้ำใส่ศีรษะที่มีแต่เหงื่อ พลางบ่นกระปอดกระแปดไปเรื่อย

      "ก็ต้องเหนื่อยสิฟะ.....งานไม่ใช่น้อยนะเฟ้ย"
      "....ก็ฉันมันไม่ใช่แกนี่หว่าไอ้อสรพิษ เก่งไปหมดทุกเรื่อง"
      "ว่าไงนะ?...."
      "วันนี้ชั้นไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับใครบางคนหรอก เอาแรงเถียงไปใช้กับงานดีกว่า"

      ว่าจบก็เอื้อมไปคว้าเรียวมะที่กำลังยืนอยู่ในระยะที่แขนเอื้อมถึงเข้ามากอด จนเรียวมะถึงกับสะดุ้งสุดตัว

      "ฮ้า....กอดเอจิเซ็นทีำไรความเหนื่อยล้าหายเป็นปลิดทิ้งเลย"
      "..........."

      เรียวมะไม่พูดอะไร หากแต่กำลังหน้าแดงอยู่ภายในอ้อมกอดของร่างสูงที่กำลังกอดเค้าอยู่ต่างหาก

      "เอจิเซ็น....วันนี้ไปกินไหนกันดี"
       โมโมะกระซิบข้างหูเพื่อจะสื่อความหมายอย่างหนึ่งแต่.....อีกฝ่ายกลับตีความหมายผิดซะนี่

      "ก็ไปร้านแฮมเบอร์เกอร์ร้านประจำก็ได้นี่ฮะ หรือรุ่นพี่อยากไปร้านอื่นล่ะ?"
      "=...=..........ฉันหมายถึงว่าวันนี้เราสองคนจะไปทำเรื่องอย่างว่ากันที่ไหนดีล่ะ....บ้านนายดีมั๊ย?  หรือจะเป็นแถวๆนี้ดี"
      ..... 0///////0 "......ไม่เอานะฮะ มัน.....อ๊ะ นี่อายคนอื่นเค้า!!!"

      ร่างบางรีบร้องทันทีที่ถูกร่างสูงอุ้มขึ้นราวกับจะพาไปที่ไหนสักแห่ง....

      "ไม่เห็นเป็นไรเลย แฟนกันทั้งทีเนอะ ใช่มั๊ยฮะรุ่นพี่....555....งั้นผมไปก่อนนะฮะ"
      "ช่วยด้วยยยย!!!"
      O[ ] o , O////O, - . -v v , ......  (สีหน้าของพวกตัวจริงที่เหลือ)

      คลุมดำก่อนนะจ๊ะ....

      ร่างสูงวางร่างบางลงบนพื้นหญ้าที่สวนหลังโรงเรียนก่อนจะรีบตามขึ้นคร่อมอีกฝ่ายทันที ก่อนจะรีบลงประกบริมฝีปากกับร่างบางทันที 
      "อุ๊......" 
      เรียวมะเบ้หน้าพลางสองมือก็ขยุ้มเข้าที่แขนเลื้อทั้งสองข้างของร่างสูงก่อนที่ลิ้นร้อนจะถูกบดเบียดโดยอีกฝ่าย

      ดองไว้เสียนาน  มาต่อแล้วค่ะ.....

      โมโมะแทรกลิ้นเข้าไปภายในโพรงถ้ำอันอบอุ่น.....ลิ้นชื้นไล่เลียเข้ากับเพดานปาก ก่อนจะมาเรื่อยๆตามแนวฟันที่เรียงกันอย่างเป้นระเบียบ เล่นอยู่จนพอใจก่อนจะตรงเข้าหาลิ้นชื้นของอีกฝ่ายที่พยายามถดหนีด้วยความกลัว
        มือบางยิ่งขยุ้มและยื้อแขนเลื้อร่างสูงแน่นเข้าไปอีกเมื่อรู้สึกว่าเริ่มขาดอากาศหายใจ....แต่ทว่าร่างด้านบนกลับไม่ตอบรับ  ส่งแรงรุกล้ำให้ลึกเข้าไปเรื่่อยๆ บดเบียดแนบชิดจนไม่มีช่องว่างให้ลิ้นของร่างบางได้ถดหนีอีกต่อไป.....

      ......อีกด้านนึง.....

      "หยา~.....ไอ้เจ้าโมโมะมันพาเจ้าเปี๊ยกไปทำอะไรนานจังวะ"

      เอจิเริ่มบ่นหาถึงสองคนที่ป่านนี้หายไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว

      "เอาน่าเอจิ....มานั่งบ่นไปก็ไม่ได้อะไรหรอก เอาเวลามาทำงานดีกว่าเดี๋ยวคุณทากะก็คงจะใกล้มาแล้วล่ะ"
      "แต่เหลืออยู่แค่นี้จะเสร็จทันเหรอ? เมี๊ยว"
      "ทันสิ....ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยววสองคนนั่นกลับมาเมื่อไหร่จะลงโทษให้เข็ดเลย คอยดู"

      โออิชิยิ้มให้กับเอจิ หวังไม่ให้คิดมาก และก็ได้ผลเมื่อเอจิยิ้มกลับและยอมกลับไปทำงานเหมือนเดิม

      .....กลับมาที่เดิม.....

      ขออนุญาตลบตอนอย่างว่าออกนะ พอดีโดนแบนไปแล้ว

      ร่างสูงแทรกกายเข้าออกไม่หยุดหย่อนจนกระทั่งถึงหยาดสุดท้ายของอารมณ์ จึงปล่อยออกมาพร้อมกัน
      กับร่างบาง

      "ไหวมั๊ย เอจิเซ็น..."
      "ไหวฮะ"
      ร่างสูงจัดการแต่งตัวให้ตัวเองก่อนจะจัดการให้กับเรียวมะบ้าง

      "ไปเถอะ...ป่านนี้พวกรุ่นพี่คงรอกันนานแล้วล่ะ"
      เรียวมะยิ้มให้พลางพยักน้าขึ้นลงก่อนจะเดินจับมือออกไปพร้อมๆกับร่างสูง.....ไปเตรียมตัวโดนทำโทษ.....


      ยังไม่จบ....






      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×